SIMULA AT WAKAS

Ecclesiastes 7:8

Something completed is better than something just begun…

Siempre, gusto sana nating mabuhay man lang sana ng seventy years, seventy-five or eighty na, bonus pa. Pero kapag niloob na ng Dios at yan ay nakatakda, luwagan ang dibdib sapagkat kahit sikipan mo at pigilan mo, wala ka na ring magagawa. Nangyayari rin. So bakit makikipaglaban sa isang kapangyarihang hindi mo naman kayang salungatin?

Why is it beautiful even when death really comes? Because the day of birth is unto the world, samantalang the day of death is unto the Lord. Pag isinilang ang isang bata, natutuwa ka pero mayroon ding konting lungkot. “Naku, ang dadaanang lungkot ng batang ito. Ano ang mangyayari sa kanya? Ano kaya ang mga hirap na daranasin nya? Ilang beses kaya itong iiwan ng nobyo? Ilang beses kaya itong magtatangkang mag-asawa para lang humanap ng kaunting pagtingin? Magkakaroon ba siya ng kapansanan? Mababawasan ba ang bahagi ng kanyang katawan? Siya ba ay pagsasamantalahan ninuman? Siya ba ay magkakaroon ng mga kabiguan? Ano kaya ang kahinaan niya? Magkakaroon ba siya ng hika o ng pusong may butas o ng mahinang baga?” Hindi mo alam ang mangyayari sa kanya kaya may reserba ka rin ng lungkot.

Pero kung sa dakong huli, babalik na ang espiritu ng batang ito sa Dios, naroon ang isang magandang wakas. Ang wakas daw ng mga bagay-bagay ay higit na lalong mainam kaysa sa mga simula. Tulad sa isang nobela o pelikula, there is resolution. There is synthesis, therefore, there is wisdom. (240 words without Bible verse, 248 words complete)